به گزارش عرصه، هشتمین روز از ماه ربیع الثانی مصادف است با سالروز ولادت احیاگر فقه جعفری حضرت امام حسن عسکری (ع)؛ این امام هُمام در سال ۲۳۲ هجری قمری در شهر مدینه دیده به جهان گشود، پدر آن حضرت امام بزرگوار حضرت هادی (ع)، و مادرش “حدیثه” نام داشت.
نام ایشان حسن، و کنیه آن بزرگوار ابومحمد واز القاب ایشان “زکی” و “عسکری” است.
شیعیان و اصحاب امام حسن عسکری(علیه السلام) در سایه تعلیمات و ارشادهای روح بخش و آگاهیآفرین مستمر آن حضرت، روز به روز آگاهتر و منسجمتر شده، رو به قوت و قدرت میرفتند؛ شیعیانی که اعتقاد راسخ داشتند حکومت بنی عباس مانند حکومت بنی امیه، حکومتی نامشروع است و آن را حق مسلّم اهل بیت میدانستند.
خلفای بنی عباس از قوت گرفتن شیعیان هراس داشتند و میدانستند که اگر ارتباط امام حسن عسکری(علیه السلام) با مردم بیشتر شود، به یقین در سایه روشنگری آن حضرت، شیعیان به خود آمده، آماده هرگونه جان فشانی و ایثار خواهند بود و بساط ستم حاکمان عباسی را برخواهند چید. از این رو هرگونه اعتراض را سرکوب میکردند و با انواع شکنجه، حبس، قتل، محاصره اقتصادی، تحقیر و مانند آن، به تضعیف شیعیان میپرداختند.
به مناسبت ولادت این امام همام و اقدامات ارزندهای که برای معرفی حضرت مهدی (عج) نایب بر حق خویش داشتند با یکی از کارشناسان مهدویت درباره زندگی و اقدامات امام حسن عسکری (ع) به گفتوگو پرداختیم .
حجتالاسلام والمسلمین محمد صادق کفیل در گفتگو با عرصه، با بیان اینکه امام حسن عسگری(ع) پس از تولد در یک مقطع کمی یعنی تا سن چهار سال و چند ماهگی در مدینه بودند و پس از آن در سامرا زندگی کردند اظهار کرد: با توجه به اینکه حکومت عباسی امام هادی(ع) را به سامرا کشاند امام حسن عسگری(ع) نیز به سامرا آمدند.
وی گفت: حضرت در حالی در سامرا زندگی میکردند که با وضعیت بسیار سختی از سوی حکومت همراه بود به گونهای که هفتهای دوبار حضرت را اظهار میکردند و دلیل آن هم این بود که همه میدانستند که امام حسن عسگری(ع) پدر آخرین منجی آخر الزمان هستند و همه اهلبیت(ع) این امر را مژده داده بودند، بر همین اساس زندگی در سامرا برای امام(ع) سخت و سنگین بود، تا جایی که امام(ع) خطاب به شاگردان خود میفرمودند:” که باید راز دار باشید” و اگر در کوچه شاگردانی از امام ایشان را میدیدند اشاره میکردند که سلام نکنید و این نشان دهنده خفقان و سخت گیری بسیار شدید در جامعه آن روز بود.
او همچنین درباره ولادت و شهادت حضرت یادآور شد : امام حسن عسگری(ع) ۲۸سال سن داشتند که به شهادت رسیدند و از این مدت زندگی ۶ سال امامت جهان اسلام را بر عهده داشتند، در سال ۲۵۴ هجری قمری بعد از شهادت امام هادی(ع) حضرت به امامت رسیدند تا سال ۲۶۰ هجری قمری. حضرت حجت (عج) در سال ۲۵۵ هجری قمری به دنیا آمدند، در این زمان خفقان بیشتری در جامعه حاکم بود.
معاون فرهنگی، آموزشی و پژوهشی بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(ع) ادامه داد : در این شرایط از طرفی بار مسئولیت امام (ع) سنگینتر میشد زیرا باید وجود حضرت حجت(عج) را مخفی نگه میداشتند و از طرفی ایشان را به شیعیان معرفی میکردند، که شیعیان بعد از امام دچار حیرت نشوند و امام عسگری(ع) این قدمها را به خوبی برداشتند، و به دلیل همین اقدامات امام حسن عسگری(ع) بود که پس از وجود ایشان شیعیان به امام عصر(عج) روی آوردند و دچار حیرت نشدند.
این کارشناس مهدویت در ادامه با بیان اینکه کوششهای امام حسن عسگری(ع) برای معرفی حضرت حجت(عج) بسیار ارزشمند و کارآمد بود، تصریح کرد: برنامهریزی و مدیریت امام حسن عسگری(ع) بود که در اوج خفقان سبب شد که شیعیان گرد حضرت حجت(عج) باشند، ایشان در اوج خفقان شبها در منازل اصحاب و یاران جلسه میگذاشتند و مکان جلسات را تغییر میدادند تا شناخته نشوند.
وی گفت : دومین گامی که امام حسن عسکری (ع) برای معرفی امام عصر(عج) برداشتند ایجاد شبکه ارتباطی با شیعیان مختلف جهان بود،امام در سامرا بود اما با راهاندازی سازمان وکالتی در این راستا با شیعیان تمام جهان در ارتباط بودند، یکی دیگر از گامهای امام (ع) حمایت مالی از شیعیان بود و بارها به شاگردان خود در عرصههای مختلفی که آنها دچار مشکلات مالی شده بودند کمکهای مالی داشتند.
کفیل تصریح کرد: برترین اقدام امام عسکری (ع) این بود که با شیعیان به صورت مخفیانه در ارتباط بودند تا از این طریق ذهنها برای غیبت حضرت حجت(عج) آماده شود و حتی گاهی سوالات را از پشت پرده جواب میدادند تا مردم به غایب بودن امام فکر و عادت کرده باشند، مظلومیت و غربت یکی از ویژگی زندگی امامان به خصوص زندگی امام حسن عسگری(ع) است، ما کلا اقدامات فرهنگی کمی نسبت به امامان آخر خود داشتهایم و اگر شیعیان و دوستان بتوانند بیشتر فعال باشند قلب حضرت حجت(عج) را شاد میکنند.
امام حسن عسکری (ع) که به وضوح میدید اراده الهی برای ایجاد دولت الله بر روی زمین و در برگرفتن همه جهان انسانیت و گرفتن دست مستضعفان در زمین، تا خوف آنان به امنیت خاطر تبدیل شود و خدای را عبادت کنند و هیچ چیز را شریک او نگیرند بر این تعلق گرفته است که فرزندش غیبت کند فعالیت امام حسن عسکری (ع) و برنامه ریزی او در تحقق بخشیدن هدف مزبور به دو کار مقدماتی نیاز داشت: مخفی کردن حضرت مهدی (عج) از چشم مردم و نشان دادن وی فقط به بعضی از خواص و دوم آنکه به هر ترتیب، فکر غیبت را در اذهان و افکار رسوخ دهد و به مردم بفهماند که این مسئولیت اسلامی را باید تحمل کنند و مردم را به این اندیشه و متفرعات آن عادت دهند.
یکی از مهمترین کارهای امام حسن عسکری(ع)، همانند پدر و اجداد طاهرینش، تربیت شاگرد و حفظ فقه تشیع و اندیشه ناب اسلام در برابر دشمنان و مخالفان بود تا آن جا که بیش از ۲۶۰ نفر را از شاگردان آن امام نام بردهاند. امام حسن عسکری(ع) در کنار کارهای علمی، مجموعهای از تفسیر، روایات، معارف اسلامی و عقاید را نیز تالیف کرد که تفسیر و مواعظ قصار از آن جملهاند.
آن حضرت در هشتم ربیع الاول سال ۲۶۰ هجری توسط سمی که از طرف معتمد خلیفه عباسی به زور به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند.
–