به گزارش عرصه و به نقل از دیلی‌میل، در ژانویه ۲۰۱۶ دو منجم مطرح بین‌المللی به نام‌های “مایک براون“(Mike Brown) و “کنستانتین باتیگین“(Konstantin Batygin)در دانشگاه “کلتک(Caltech)”در مقاله‌ای اعلام کردند که احتمالا سیاره دیگری به منظومه شمسی اضافه شده است و آن را “سیاره ۹” نامیدند که در فاصله بسیار دوری از خورشید در حال گردش به دور آن است.
وجود این سیاره توجیه پیکربندی مداری غیرمعمول یک گروه از اجرام فرانپتونی در فضای بیرونی کمربند کوئیپر خواهد بود.
احتمال وجود این سیاره فرانپتونی در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۶ با اعلام نتیجه‌های بررسی رفتار گروهی از اجرام کمربند کوئیپر بسیار بیشتر شد. پژوهشگران کلتک شواهد غیرمستقیم بیشتری از سیاره ۹ بر اساس یک مدل جدید علمی از مدار غیر معمول چند جرم فرانپتونی دیگر ارائه کردند.
محققان در بحث خود، یک مدل از شکل گیری سیاره که ممکن است شامل مهاجرت از منظومه شمسی داخلی، مانند «فرضیه سیاره غول پیکر پنجم» باشد را در نظر گرفته‌اند.
نخستین نشانه‌های وجود سیاره ۹ در سال ۲۰۱۴ منتشر شد، که در آن ستاره شناسان از موسسه کارنگی و رصدخانه “جمینای“(Gemini)هاوایی نشان دادند که مدار غیرمعمول جرم‌های خاصی در کمربند کوئیپر ممکن است تحت تأثیر گرانشی یک سیاره عظیم ناشناخته در لبه منظومه شمسی پدید آمده باشد.
فرض بر این است که سیاره ۹ در مسیر یک مدار بسیار بیضوی به دور خورشید، با دوره مداری از ۱۰هزار تا ۲۰هزار سال زمینی می‌چرخد.
مدار بیضوی این سیاره با شعاع بزرگش که در حدود ۷۰۰ واحد نجومی(فاصله زمین تا خورشید یک واحد نجومی است) و یا در حدود ۲۰ برابر فاصله سیاره نپتون تا خورشید است.
هرچند که این فاصله را تا نزدیک به ۲۰۰ واحد نجومی(۳۰ میلیارد کیلومتر) هم تخمین زده‌اند. انحراف مداری این مسیر در حدود ۱۰ ±۳۰ درجه است. خروج از مرکز مدار سیاره ۹ آن را در جریان اوج و حضیض خورشیدی خود تا حدود ۱۲۰۰ واحد نجومی در هنگام اوج دور می‌کند.
تخمین زده می‌شود که جرم این سیاره ۱۰ برابر جرم زمین و قطر آن دو تا چهار برابر قطر زمین باشد.
با وجود تمام اندازه‌گیری‌های انجام شده گروهی معتقدند که موارد ارائه شده برای اثبات وجود این سیاره قانع‌کننده نبوده است و به همین علت ناسا پنج رصد اساسی برای وجود این سیاره عنوان کرده است و بعلاوه در بیانیه خود معتقد است وجود این سیاره می‌تواند پاسخگوی سوالات بیشتری باشد تا عدم وجود آن، و به همین دلیل ناسا از تلاش‌های خود برای رصد این سیاره با استفاده از تلسکوپ “سوبارو”(Subaro) واقع در هاوایی خبر داده است.
دکتر “کنستانتین باتیگین”(Constantin Batygin) استاد دانشگاه “کلتک” در این رابطه گفت: با فرض اینکه این سیاره وجود ندارد ما سوالات بی‌پاسخ بیشتری خواهیم داشت و بعلاوه در حال حاضر پنج نشانه رصدی برای وجود این سیاره وجود دارد.
در سال ۲۰۱۶ دکتر باتیگین مقاله‌ای منتشر کرد که در آن مدارهای شش سیارک در کمربند کوئیپر را مورد بررسی قرار داد که از فضایی خارج از مدار دورترین سیاره منظومه شمسی یعنی نپتون به آنجا آمده بودند و در مدارهای بیضوی به دور خورشید می‌گردند و ۳۰ درجه انحراف در مدار آنها نسبت به هشت سیاره دیگر مشاهده می‌شود.
برای بررسی علت این وضعیت محققان از شبیه‌سازی کامپیوتری با حضور سیاره ۹ استفاده کردند که نشان داد باید اجرام بیشتری وجود داشته باشند که انحراف مدار آنها نسبت به هشت سیاره بیش از ۹۰ درجه باشد و سپس پنج جرم در منظومه شمسی کشف شدند که این ویژگی را داشتند.
به علاوه این سیاره می‌تواند ثابت کند که چرا کمربند کوئیپر در جهت مخالف نسبت به کل منظومه به دور خورشید می‌چرخد.
–
