حیدر سلیمانی، کارشناس داوری در گفت‌وگو با عرصه درباره مدیریت بیژن حیدری در داربی ۸۵ گفت: بیژن حیدری قاضی دیدار پرسپولیس و استقلال در حالی اولین داربی را تجربه می کرد که لقب “دکتر”  کمک قابل توجهی در اداره برخی از صحنه‌های جنجالی بازی به وی کرد، اما رفته رفته این عنوان در میان بازیکنان کمرنگ‌تر شد تا جایی که وریا غفوری سینه به سینه و سر به سر با این داور همدانی قرار گرفت و این اتفاق در حالی بود که حیدری باید با کارت مدیریتی وی را تنبیه می‌کرد و از زمین بازی اخراج می‌کرد اما داور سعی کرد این بازیکن استقلال را بدون کارت و روان‌شناسانه مدیریت کند.

او اضافه کرد: حیدری در صحنه‌هایی که  روی بازی تاثر زیادی نداشت، اشتباهات پرتکراری انجام داد و همین اشتباهات ریز و کوچک ممتد روی اعصاب بازیکنان هر دو تیم قرار می‌گرفت ولی استقلالی‌ها به جهت نتیجه بیش‌تر در معرض آسیب بودند و تیم داوری باید با دقت بیش‌تری به این صحنه نگاه می‌کرد و در نتیجه فشار ناشی از این تصمیمات اشتباه بود که بازکنان استقلال به داور و کمک داور پرخاشگری می‌کردند.

سلیمانی با انتقاد از بعضی برنامه‌های ورزشی، تاکید کرد: بعضی از برنامه‌های خاص ورزشی برای این که به مذاق سرخابی‌ها خوب جلوه کنند قصد دارند اقتدار داور را زیر سوال ببرند و بگویند که داور مدیریت نداشت و چنین بازی برای ایشان بزرگ بود و نباید انتخاب می‌شد و حتی حیدری را با فغانی مقایسه کردند که اصلا این قیاس صحیح نیست. فغانی کوله باری از تجربه جام باشگاه‌های جهان، المپیک و جام جهانی به همراه دارد که همین تجربه کافی است تا اطاعت محض بازیکنان را به دنبال داشته باشد در حالی که حیدری در ابتدای راه بزرگ قرار دارد که باید حمایت همه جانبه را به دنبال داشته باشد تا جایگزین شایسته‌ای برای فغانی‌ها شود.

این کارشناس داوری با بررسی بعضی از صحنه‌های داوری دیدار پرسپولیس و استقلال اذعان کرد: برخی از صحنه‌های مدیریتی و اشتباهات تیم داوری را طور دیگر ذکر می‌کنیم تا اثر آن‌ها را بر جریان بازی متوجه شویم:

دقیقه ۱۷: امید ابراهیمی به‌خاطر خطایی که روی امیری انجام داد و از یک موقعیت حمله جلوگیری کرد، باید اخطار می‌گرفت اما داور صحنه را مدیریت کرد و تذکر داد و نخواست در دقایق ابتدایی به بازیکنان کارت زرد نشان دهد در حالی که امید ابراهیمی در نیمه دم با کارت زرد بعد باید اخراج می‌شد و باید به مدیریت روانشناسانه حیدر تبریک گفت.

دقیقه ۲۰: بعد از اعلام پنالتی بازیکنان استقلال و پرسپولیس به سوی داور حمله‌ور شدند که بتوانند تصمیم بعدی وی را متمایل به نفع خودشان رقم بزنند ولی داور با خونسردی و کنترل بازیکنان، قاطعانه به بازیکن خاطی کارت زرد نشان داد و مدیریت اجرای قوانین را به نمایش گذاشت. گرچه در ادامه به شجاعیان و خلیل‌زاده به‌خاطر جنجالی که ایجاد کردند و باعث تحریک تماشاگران شدند، باید اخطار داده می‌شد.

دقیقه ۲۴: خطای انصاری روی خسرو حیدری دیده نشد. (اولین اشتباه کوچک)

دقیقه ۲۹: پرتاب اوت به اشتباه به نفع پرسپولیس اعلام شد. (دومین اشتباه کوچک)

دقیقه ۳۴: اخطار به ربیع‌خواه به‌جای کامیابی‌نیا اشتباه بود و با اخطار محتمل دوم در دقیقه ۷۸ باید اخراج می‌شد. (بی‌دقتی تاثیرگذار)

دقیقه ۴۶: کرنر به نفع پرسپولیس اشتباه بود. (سومین اشتباه کوچک)

دقیقه ۷۰: پرتاب اوت به نفع استقلال اشتباه بود. (چهارمین اشتباه کوچک)

دقیقه ۷۵: خطای ماهینی روی خسرو حیدری نزدیک کمک داور دوم اعلام نشد که همین خطاهای کوچک روی کاپیتان استقلال موجب فریاد وی بر سر داور و کمک داور شد. (پنجمین اشتباه کوچک)

دقیقه ۸۰: کرنر به نفع استقلال اعلام نشد. (ششمین اشتباه کوچک)

دقیقه ۸۶: آوانتاژ مدیریتی به نفع استقلال داده شد و بعد از توقف به ماهینی اخطار داده شد.

دقیقه ۸۷: اخطار به غفوری به‌خاطر خطا صحیح بود اما در ادامه برخورد غفوری با داور صحیح نبود و بیژن حیدری با مدیریت روانشناسانه سعی در کنترل این بازیکن داشت که موفق بود و گرنه غفوری باید اخراج می‌شد.

دقیقه ۸۹: زکی‌پور با پشت پای ناشیانه به مهاجم پرسپولیس سعی در ایجاد جنجال داشت که با هوشیاری کمک داور و مدیریت داور کنترل شد گرچه جنجال تماشاگران را شاهد بودیم.

دقیقه ۲+۹۰: داور با دو کارت زرد جنجال بازیکنان استقلال را کنترل کرد و مدیریت بر اجرای قوانین را به درستی انجام داد.

حیدر سلیمانی در پایان اشاره کرد: بازی داربی قضاوت خاص می‌خواهد گرچه باید توام با اجرای صحیح قانون باشد اما اگر علاوه بر ۱۰ اخطار داده شده، اخطارهای دیگری هم داده می‌شد و ۲ اخراجی احتمالی هم اضافه می‌شوند مطمئنا شرایط بازی طور دیگری رقم می خورد و ممکن بود اتفاق سال ۷۲ بار دیگر به وقوع می‌پیوست. تیم داوری بیش از ۷۰ تصمیم کوچک و بزرگ در این بازی گرفت و کم‌تر از ۱۰ اشتباه در یک شرایط سخت هم مرتکب شدند که با توجه به چنین شرایط سخت زیر سوال بردن مدیریت بازی چندان صحیح به نظر نمی‌رسد.

–