به گزارش عرصه به نقل از روابط عمومی انجمن سواد رسانه‌ای ایران، در این نشست بهاره نصیری، عضو هیات علمی پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، چند ادبیاتی بودن و موازی کاری نهادهای دولتی و غیردولتی را از مجموعه عوامل ناموفق بودن ارتقای سواد رسانه‌ای عنوان کرد.
وی با انتقاد از اینکه سواد رسانه ای برای برخی افراد بیشتر شبیه یک مد علمی و مقوله‌ای لاکچری شده است، تاکید کرد: متاسفانه در این حوزه برخی نیز نگاه کاسبکارانه و بازاری دارند که همه این موارد از موانع حرکت سواد رسانه ای روی ریل صحیح خود است.
این استاد دانشگاه پاشنه آشیل سواد رسانه‌ای را نداشتن متولی دانست و گفت: متاسفانه در حوزه سواد رسانه‌ای دستگاه‌های متعدد دولتی ادعا دارند ولی در عین حال هیچ یک هم خود را متولی حمایت از بخش خصوصی برای افزایش سواد رسانه ای نمی‌دانند.
در ادامه، محمد صادق افراسیابی، مدیر عامل انجمن سواد رسانه ای ایران بر لزوم بومی سازی سواد رسانه ای با توجه به آموزه های دینی و فرهنگ اسلامی ـ ایرانی تاکید کرد و گفت: من تعریفی بومی از سواد رسانه‌ای را ارائه کردم اما لازم است برای عملیاتی شدن این تعریف دست به دست هم دهیم تا شاهد تحقق سواد رسانه‌ای بومی باشیم.
افراسیابی یادآور شد: امروزه زنان جامعه چه زنان شاغل و چه زنان خانه‌دار قدرت تولید محتوا و حتی کسب درآمد را از طریق فضای مجازی دارند و فقط باید به آنها ادبیات سواد رسانه‌ای و چارچوب‌های سواد رسانه‌ای را آموخت.
وی همچنین تعداد معلمان سواد رسانه‌ای که در مدارس کتاب تفکر و سواد رسانه ای را آموزش می دهند را به تعداد کلیه مدارسی که این درس را تدریس می‌کنند، بسیار زیاد دانست و گفت: مشکل اصلی این است که اکثر معلمانی که سواد رسانه‌ای را قرار است آموزش دهند خودشان نمی‌دانند سواد رسانه‌ای چیست و من موارد متعددی شکایت دریافت کردم که معلم به دانش آموزان گفته است درس جدیدی به نام سواد رسانه ای ارائه شده است که درس مهمی نیست و بیایید سر کلاس برنامه های تلویزیون و شبکه های ماهواره ای را نقد و بررسی کنیم و اصلا نگران نمره نباشید.
وی افزود: گزارش‌هایی که از کارکرد تدریس سواد رسانه‌ای در مقطع دهم متوسطه به دست ما رسیده است نشان میدهد درس سواد رسانه ای به دلیل کم سوادی معلمان این درس به درس ضد سواد رسانه ای تبدیل شده است و چون اسم رسانه در آن به کار رفته است برخی معلمان خیال می‌کنند این درس بهانه خوبی برای بیان نظرات و حتی خاطراتشان در مورد برنامه های تلویزیونی و شبکه های ماهواره ای و فیلم‌های سینمایی است که دیده اند و این کاملا با اهداف تدریس سواد رسانه ای تعارض دارد.
همچنین معصومه نصیری، قائم مقام انجمن سواد رسانه ای نیز تاکید کرد: خانواده به عنوان اصلی‌ترین رکن اجتماع در ایجاد “سلیقه رسانه ای فرزندان” و “مدیریت و کنترل مصرف رسانه ای” آنها نقش موثر و غیرقابل انکاری دارد که همگان بر روی آن اتفاق نظر دارند اما مساله اساسی چگونگی همراه سازی خانواده ها با این ضرورت است.
وی ادامه داد: آیا ما از پدر و مادری که خود هنوز برنامه ریزی مشخصی برای استفاده های رسانه ای خود ندارد و به راحتی تحت تاثیر تبلیغات بازرگانی و سریال ها قرار می گیرد می توانیم انتظار برنامه ریزی مصرف رسانه ای برای فرزندان را داشته باشم؟ در خانواده ای که … .
–
