به گزارش عرصه، با ثبت دوباره‌ی «نوروز» در فهرست میراث ناملوس جهانی یونسکو در ۱۰ آذرماه امسال علیرضا عسکری چاوردی –استادیار باستان‌شناسی دانشگاه شیراز – در یادداشتی با عنوان «نوروز زیباترین خاطره مردم غرب آسیا ثبت جهانی شد» که در اختیار عرصه قرار داده، نوشته است: «نوروز به‌عنوان زیباترین خاطره مردم غرب آسیا در حالی در سازمان جهانی یونسکو ثبت شد که ۱۲ کشور آسیایی به‌عنوان میراث‌دار نوروز به جمع نوروز باستانی ایران پیوستند.
این گام ارزشمند تاریخی دستاورد سازمان میراث فرهنگی کشور است و هدیه‌ای بسیار زیبا به مردم ایران است. در خاورمیانه پرالتهاب، تلاش برای زنده نگه داشتن تاریخ و تمدن سرزمین اهمیت دارد تا چه رسد به این‌که بتوان میراث گذشته را به ثبت جهانی رساند.
میراث نوروز به روزگاری تعلق دارد که آسیا جهان بود. شهرها و بنادر زیبای آسیا در تولید ثروت و فرهنگ با هم در رقابت بودند. نوروز دستاورد مشترک آن روزگار آسیاست که امروز تلاش برای بقا و درک میراث نوروز باستانی ایرانی است که عامل جهانی شدن آن است.
ثبت جهانی نوروز مقیاس فرهنگ نوروز را از حوزه ملی و منطقه‌ای به معیار جهانی تبدیل کرد، به همین دلیل ظرفیت این ثبت جهانی برای کشور ایران و هم کشورهای همسایه اهمیت فراوان دارد. در حقیقت، در ابعاد ملی ثبت نوروز پیونددهنده فرهنگ مشترک تمام اقوام ایرانی درون کشور ایران به‌عنوان وحدت معنوی، در مقیاس منطقه‌ای پیونددهنده میراث معنوی مشترک ۱۲ کشور حوزه غرب آسیا و در مقیاس جهانی ثبت سرمایه معنوی آسیا در پیوند با فرهنگ جهانی است. به این دلایل ثبت جهانی نوروز اهمیت فراوان دارد.
فلسفه اهمیت نوروز را باید در کتاب‌ها و متون تاریخی دانشمندان متعدد جستجو کرد، زیرا در بیش از ۷۰ جلد کتاب به‌صورت مستقیم نوروز مورد بحث قرار گرفته است. فیلسوفان، منجمان، شاعران، روحانیون و دبیران بسیاری در دوره باستان و هم در عصر اسلامی درمورد نوروز کتاب‌ها نگاشته‌اند.
امروز هم جامعه ایرانی خود را با نوروز زنده نگه می‌دارد. در واقع نوروز رستاخیز جهان است. به همین دلیل از دیدگاه معنوی واجد ارزش‌های فراوان است. نوروز نماد آفرینش جهان در یک دوره دوازده روزه تنظیم شده که با نخستین روز آن آفرینش آغاز و روز سیزدهم پایان جهان است.
با ثبت نوروز در فهرست میراث جهانی در حقیقت، فلسفه آغاز و انجام جهان به ثبت رسید، به همین دلیل امروز برای جهان فرصتی بزرگ فراهم شد تا زیباترین میراث معنوی غرب آسیا را بهتر درک کند.»
–
