به گزارش عرصه به نقل از روابط عمومی انجمن دفاع از قربانیان و جانبازان سلاح‌های شیمیایی استان فارس، مظفر مختاری با اشاره به برگزاری بیست و یکمین کنوانسیون منع سلاح‌های شیمیایی میکروبی و هسته‌ای «opcw» در شهر لاهه کشور هلند، کسب کرسی مستقل در این کنوانسیون را برای فارس بسیار مهم ارزیابی کرد.
مختاری گفت: تاریخ جنایت‌های رژیم بعثی عراق در استفاده از سلاح‌های شیمیایی در دوران جنگ تحمیلی را از خاطر نمی‌برد. جنایتی که یکی از نتایج آن برجای ماندن بیش از ۱۰۰ هزار مجروح و شهید نظامی و غیرنظامی ایرانی بود.
عضو انجمن دفاع از قربانیان وجانبازان سلاح‌های شیمیایی استان فارس با بیان اینکه با گذشت بیش از دو دهه از پایان طولانی‌ترین جنگ قرن، هنوز هم آثار گازهای ارگان و فسفره به عنوان عوامل اعصاب و گازهای خردل به عنوان عوامل تاول‌زا که به کرات علیه ایران به‌کار گرفته شد، قابل مشاهده است، افزود: این برای اولین بار پس از جنگ اول جهانی بود که از سلاح‌های شیمیائی بصورت وسیع در جنگ استفاده می‌شد، اقدامی که مغایر پروتکل ۱۹۲۵ ژنو قلمداد می‌شود.
مختاری ادامه داد: در طول این جنگ علاوه بر نظامیان، مردم بی‌دفاع شهرها و روستاهای مرزی نیز بارها مورد تهاجم با استفاده از این سلاح‌ها توسط رژیم بعث عراق قرار گرفتند.
وی افزود: در این بین تنها شهر سردشت با جمعیتی حدود ۱۲ هزار نفر یکی از نقاطی بود که در هفتم تیر ماه ۱۳۶۶ مورد بمباران شیمیایی با عامل خردل قرار گرفت و تعداد زیادی زن و کودک بی‌گناه، بی دفاع و غیر نظامی، قربانی رفتارهای ددمنشانه دیکتاتور معدوم عراق شدند.
مختاری با اشاره به اینکه امروز ایرانیان با تاول‌های بجا مانده از قربانی شدن در مسلخ سلاح‌های غیر متعارف شیمیایی و میکروبی، پیام‌آور صلح در جهان هستند،افزود: مردم ما از کینه و نفرت سخن نمی‌گویند، از انتقام سخن نمی‌گویند،بلکه از امید سخن می‌گویند و آرزوی آنان تکرار نشدن آنچه ما شاهد آن بودیم و ریشه کن شدن سلاح‌های ممنوعه از جهان به‌عنوان مقدمه صلح پایدار را دارند.
وی کنوانسیون منع کاربرد سلاح‌های شیمیایی را مظهر یک تعهد دانست و گفت: برای تحقق کامل مفاد مورد نظر آن باید اراده‌ای جهانی ایجاد شود.
مختاری تاکید کرد: تا روزی که همه کشورهای دنیا به معاهده منع سلاح‌های شیمیایی ملحق نشده‌اند و هنوز در زرادخانه‌های برخی کشورها، هزاران تن از سلاح‌های شیمیایی انباشته است، ما نگران قربانی شدن انسان‌های دیگر با این سلاح‌ها هستیم.
–
