بهزاد نوبری در گفت‌وگو با خبرنگار عرصه درباره‌ی کناره‌گیری خود از فعالیت در رشته سه‌گانه بیان کرد: در سال ۹۱ فدراسیون مسابقات سه‌گانه را به صورت دوگانه برگزار کرد و من نیز در مصاحبه‌ای اعلام کردم این کار غیرقانونی است و حتی در قوانین فدراسیون جهانی سه‌گانه هم‌چنین چیزی وجود ندارد که بتوان مسابقه سه‌گانه را به صورت دوگانه برگزار کرد. از آن‌جا که عصبانی هم بودم اعلام کردم که مدیریت فدراسیون ضعیف است. همین موضوع باعث شد برای من کمیته انضباطی تشکیل بدهند و پس از آن من را کنار گذاشتند.
او ادامه داد: من نیز بعد اتمام دوران خدمت سربازی دیگر در مسابقات سه‌گانه شرکت نکردم زیرا بی‌انگیزه شدم و فدراسیون هم برنامه‌ای ندارد. یک ورزشکار باید از زمان مسابقه اطلاع داشته باشد تا بتواند در زمان لازم بدنش را به اوج برساند اما در سه‌گانه اصلا مشخص نبود برنامه‌ای دارند یا خیر. ورزشکار نیز مجبور بود در تمام طول سال خود را آماده نگه دارد تا ببیند مسئولان وقت برای برگزاری مسابقه دارند یا خیر. اکنون نیز با این که دیگر در مسابقات سه‌گانه شرکت نمی‌کنم اما از شرایط خبر دارم و حتی اطلاع دارم لیگ برتر هم منحل شده است.
نوبری در مورد دیگر مشکلات موجود در سه‌گانه گفت: ۷-۶ سال در تیم ملی سه‌گانه بودم اما به هیچ مسابقه‌ای اعزام نشدم یا دقیقه ۹۰ شخص دیگری را جایگزین می‌کردند. برای نمونه در سال ۸۸، من بعد از شبیری و امینیان نفر سوم لیگ شدم. آن‌ها به مسابقه بین‌المللی نرفتند و قاعدتا نفر سوم و چهارم باید اعزام می‌شدند اما فدراسیون نفرات هفتم و هشتم را به مسابقات فرستاد و کسی هم نتوانست حرفی بزند. از این رو دیگر در شنا فعالیت می‌کنم زیرا حداقل می‌دانم برای وقتی که می‌گذارم ارزش قائل هستند و برنامه دارند. الان هم تمرین سه‌گانه داشته باشم برای خودم است نه برای فدراسیون یا هیات استانی؛ زیرا فدراسیون سه‌گانه پی‌گیر ورزشکار نیست.
وی با بیان این که فکر سهمیه المپیک ۲۰۱۶ را در سر داشتم، تصریح کرد: از این که وارد سه‌گانه شدم پشیمان نیستم و واقعا رشته خیلی خوبی است. حتی من گرفتن سهمیه المپیک ۲۰۱۶ را جزو اهدافم قرار داده بودم اما کاری کردند که سه‌گانه را کنار بگذارم. به غیر از من نفراتی مانند علی لطفی، میلاد طاهری، امینیان، شبیری، علی بخشی و اسکندری دیگر تمرین نمی‌کنند.
نوبری در پاسخ به این پرسش که در صورت وجود برنامه‌ریزی و حضور در مسابقات، سه‌گانه‌کاران ایران چقدر توانایی مطرح کردن خود را داشتند، تاکید کرد: اگر فدراسیون با برنامه‌ریزی عمل می‌کرد سه‌گانه‌کاران ایران حتی می‌توانستند در سطح جهان خود را نشان دهند زیرا توانمندی این کار را دارند. متاسفانه در این مدت مربی کارآمد و حرفه‌یی سه‌گانه هم وجود نداشت و فدراسیون برای آوردن مربی حرفه‌یی برنامه‌ای نداشت. از ۱۵ سال پیش فقط صحبت می‌کنند که مشغول مذاکره با مربیان و حضور در کمپ‌های خارجی هستند اما در عمل چیزی ندیدم.
این ملی‌پوش پیشین تیم ملی سه‌گانه مدعی شد: در واقع مبنای سیاست و مدیریت این فدراسیون وعده و و عید است؛ در حالی که اگر برنامه‌ریزی وجود داشت از میان ۵۰ ورزشکار سه‌گانه باید در این مدت یک، دو ورزشکار المپیکی داشته باشیم.
او هم‌چنین گفت: متاسفانه مسئولان هم توجهی ندارد و از رییس فدراسیون سوال نمی‌کنند که در این چند سال چه‌کار کرده است. اکنون هم برای انتخابات بعدی برنامه‌ریزی می‌کنند. خود من به شخصه تا زمانی که فدراسیون همین وضعیت را داشته باشد دیگر به سه‌گانه فکر نمی‌کنم.
–
