به گزارش عرصه، سیف‌الله صمدیان در مراسم اختتامیه چهاردهمین جشن تصویر سال، با بیان این‌که امسال با چند ویژگی شیرین و تلخ مواجه شدیم، گفت: امسال روز اول جشن تصویر سال را به خاطر ۱۴ سال همراهی خیلی خاص آقای کیارستمی با تصویر سال با او شروع کردیم.
او ادامه داد: این اواخر در تصویر سال، از کیارستمی می‌خواستم تا دیگر عکسی روی دیوار نبرد، چون معمولا یک کار مثلا ۳۰ هزار دلاری او، کنار کار بچه‌های ناشناخته گذاشته می‌شد که من از او خواستم، این کار را انجام ندهد.
صمدیان با بیان این‌که در دوره چهارم جشن تصویر سال یکسری از فیلم‌ها امکان نمایش نداشتند، اظهار کرد: کیارستمی در چهارمین دوره، یکی از بهترین چیدمان‌ها را طراحی کرد و از آن موقع یکی از زیبایی‌های اصلی خانه هنرمندان شده است و به لطف مدیر جدید خانه هنرمندان، می‌خواهیم یک طرح با همراهی بهمن کیارستمی پیاده کنیم. در این طرح، قرار است هفت چنار را در گذری با نام کیارستمی ایجاد کنیم و احتمالا یک نگارخانه ایجاد می‌شود.
وی با بیان این‌که قرار نیست هیچ گزارشی ارائه کند، درباره نمایش عکس‌های بخش «مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها» در باغ – موزه هنرهای ایرانی، گفت: با توجه به موقعیت خانه هنرمندان و به پیشنهاد سازمان فرهنگی – هنری شهرداری تهران این مجموعه عکس‌ها در باغ – موزه هنر ایرانی به‌نمایش درآمد و قرار است تا ۳۱ فروردین ۹۶ در معرض دید باشد.
دبیر جشن تصویر سال همچنین به فراخوانی اشاره کرد که به پیشنهاد او توسط دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر اعلام شد و گفت: براساس این فراخوان هر کسی عکس یا فیلمی از عباس کیارستمی دارد می‌تواند با جشنواره بین‌المللی فیلم فجر هماهنگ شود.
او در ادامه برنامه، از رضا میرکریمی – دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر – خواست تا با حضور روی سن در این‌باره توضیح دهد.
اسراری می‌دانم که فاش نمی‌کنم
رضا میرکریمی – دبیر جشنواره بین‌المللی فیلم فجر – نیز با حضور روی سن، صحبت‌هایش را این‌طور شروع کرد: در شرایطی که دولت‌ها و شرایط مختلف سیاسی می‌آیند و می‌روند و نگاه‌شان به حوزه فرهنگ عمیق‌تر نمی‌شود، اگر کسی بتواند یک رویداد فرهنگی تمام‌عیار را در بخش خصوصی به مدت ۱۴ سال مدیریت کند، بسیار آفرین دارد.
او ادامه داد: یک قرار در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر گذاشتیم که بعد از بسیاری از بزرگداشت‌ها که در دنیا برای عباس کیارستمی برگزار شد، باشکوه‌ترین مراسم را در خانه او، ایران، برگزار کنیم. به این منظور ستادی با مسئولیت سیف‌الله صمدیان تشکیل شد، آثار زیادی به دبیرخانه رسیدند که مجموعه‌ی منتخب آن نمایش داده می‌شود و قرار است مهمانان زیادی از دیگر کشورهای دنیا به احترام عباس کیارستمی به ایران بیایند.
وی اظهار کرد: من به‌عنوان عضو کوچک جامعه سینمایی ایران، باید قدردان کسانی باشم که بیشتر از آن‌هایی که باید، برای سینما و فرهنگ دلسوزند.
او سپس با اشاره به حضور حجت‌الله ایوبی – رئیس پیشین سازمان سینمایی – در جمع حاضران و تشکر از او به‌خاطر زحماتش در سینما، بیان کرد: او پس از جفا، نیرنگ و بدی‌هایی که باب شده بود، ادبیاتی توأم با احترام و محبت را به‌سختی جا انداخت و رونق داد. او موفق شد خانه سینما را باز کند، اقتصاد سینما بهتر شود و مردم با سینما آشتی کنند.
میرکریمی استقبال عالی از سینما در طول یکی – دو سال گذشته، دیجیتالی شدن سینماها، راه افتادن بخش «هنر و تجربه» و اضافه شدن ظرفیت‌های جدید به سینما و اجازه دادن به اکران فیلم‌هایی را که تا امروز بسیار کم‌رنگ دیده شدند، از خدمات ایوبی به سینمای ایران دانست.
وی همچنین جدا شدن دو بخش جشنواره ملی و بین‌المللی فیلم فجر از یکدیگر را از دیگر اقدمات مناسب این حوزه توسط رئیس سابق سازمان سینمایی دانست و بیان کرد: خوشبختانه امروز متوجه لزوم جدایی این دو بخش از یکدیگر شده‌اند.
میرکریمی ادامه داد: به‌عنوان مدیرعامل سابق خانه سینما اسراری دارم که فقط خودم از آن‌ها مطلع هستم و آن‌ها را فاش نمی‌کنم، اما با حمایت‌ها توانستیم در شرایط بحرانِ اقتصادی، بسیاری از مشکلات را حل کنیم.
او سپس خطاب به ایوبی گفت: ما شما را متعلق به جامعه‌ی هنری می‌دانیم و با شما خداحافظی نمی‌کنیم، هر جا اسم ایران می‌آید اشک در چشمان شما جمع می‌شود، این ظرفیتی است که کمتر در کسی می‌بینیم.
این کارگردان با تاکید بر این‌که تلاش می‌کند تا جشنواره‌ای خوب و در شأن سینمای ایران در اردیبهشت سال آینده برگزار کند، از حجت‌الله ایوبی خواست تا درباره‌ی مدرسه ملی سینما حرف بزند.
سینما درس دادنی نیست
حجت‌الله ایوبی – رئیس پیشین سازمان سینمایی – نیز با حضور روی سنِ سالن استاد شهناز در خانه هنرمندان با بیان این‌که رمزگشایی از سینما سخت است، گفت: من هم‌تیپ سیف‌الله صمدیان هستم و امروز می‌توانم حرف‌های بد بزنم. برخی می‌گویند آدم‌هایی مثل ما مریض هستند، برخی می‌گویند مرض دارند، اما حضرت مولانا این را رمزگشایی می‌کند و می‌گوید، آن‌ها مجروح هستند.
او سپس این شعر را خواند: «مجروح ز عشقیم و از آن شادروانیم/ اندر مرض عشق به‌جز عشق روا نیست».
او در ادامه، درباره مدرسه ملی سینما نیز اظهار کرد: اجرای هر طرح جدید در سینما نخست معمولا با مخالفت روبه‌رو می‌شود و سپس درباره‌ی آن، طرح پرس‌وجو می‌کنند. ما در کشور، تجربه شکست‌های زیادی را داریم. به همین دلیل، فکرمان پس از شروع هر طرح به سمت آن تجربه‌ها می‌رود؛ اما من معتقدم سینما، درس دادنی نیست. یک کارگاه و مدرسه استاد – شاگردی است و قرار است دانشجو در آن یاد بگیرد.
ایوبی با بیان این‌که امروز مدرسه ملی سینما ۲۰ دانشجو دارد و قرار است ۲۰ دانشجو دیگر نیز بگیرد، گفت: این مدرسه صنعت سینمایی را به‌روز می‌کند و موظف است پژوهش‌های بنیادی انجام دهد.
وی همچنین با اشاره به ایجاد یک فضای ایرانی و فرهنگِ ایرانی در این مدرسه، اضافه کرد: طرحی را داده‌ام که در روزهای چهارشنبه، در مدرسه ملی سینما اجرا می‌شود؛ در این روزها استاد ملکیان، مثنوی‌خوانی و شرح‌مثنوی را برعهده دارد، استاد سیداحمد محیط طباطبایی نیز فرهنگ، تمدن و میراث تمدن را از جهت صنعت علم و دانش به دانش‌آموزان می‌آموزد تا این مدرسه و دانش‌آموزانش مانند عباس کیارستمی‌ها بدرخشند.
تقدیر از آتش‌نشانان
مجید رجبی‌معمار – مدیرعامل خانه هنرمندان ایران – نیز در سخنانی، با اشاره به نمایش سه‌هزار قطعه عکس از ۴۰هزار عکسی که از ۳۲۰۰ عکاس کشور به جشن تصویر سال فرستاده شده بود، از حادثه پلاسکو یاد کرد.
در ادامه، از حسام هوایی، برادر دو قلوی شهید آتش‌نشان حامد هوایی، خواسته شد تا روی صحنه بیاید و تندیس جشن تصویر سال از سوی هنرمندان حوزه تجسمی به اعضای خانواده شهید هوایی و اعضای خانواده بزرگ آتش‌نشان ایران اهدا شد.
حسام هوایی نیز در سخنانی کوتاه گفت: امروز چهلم برادرم بود. از همه مردم ایران تشکر می‌کنم. شاید اگر حادثه پلاسکو رخ نمی‌داد، صحبت و تبلیغ زیادی درباره آتش‌نشانان و شغل‌شان نمی‌شد.
او اضافه کرد: اگر هم کسی ما را نشناسد، باز هم ما کار خودمان را می‌کنیم. جان ما برای شما مردم است.
با بیان این سخنان، حاضران در سالن او را ایستاده تشویق کردند.
این آتش‌نشان ادامه داد: این‌که ما را شهید حساب کنند یا نه، اهمیتی ندارد، نیت ما خدایی است. همین دعای مردم برای ما می‌ماند.
در حاشیه
در اختتامیه چهاردهمین جشن تصویر سال، هوشنگ گلمکانی، محسن شاه‌ابراهیمی، کامبیز درمبخش، اکبر عالمی، فخرالدین فخرالدینی، هومن بهمنش، محمد سریر و کامران عدل نیز حضور داشتند.
پریوش نظریه به‌عنوان مجری برنامه در ابتدا گفت: چند ساعت بیشتر نیست که آقای صمدیان به من گفته، باید مجری این برنامه باشم. من این کار را نمی‌دانم و الان دستانم یخ کرده است.
عرفان کوچاری، عکاس خبرگزاری تسنیم، که پس از اعلام نامش برای گرفتن لوح روی سن رفته بود، در سخنانی اعتراضی گفت: عکسی که از من برگزیده شد، کراپ شده است. این کار را نکنید، این یک توهین به من است.
در آغاز این مراسم هم نظریه همراه با پیانونوازی سامان احتشامی، چند هایکو از عباس کیارستمی را خواند.
در این مراسم، علی بوستان نیز شورانگیز نواخت و بخش‌هایی از کنسرت «دیوانه‌شو»ی حسین علیزاده پخش شد.
پریوش نظریه در پایان مراسم و در حالی که برخی حاضران در حال ترک سالن بودند، گفت: سخت‌ترین کار برای من مجری‌گری بود. رشته دانشگاهی‌ام تئاتر است، اما هیچ‌گاه تئاتر اجرا نکرده‌ام، چون همیشه از رفتن روی سن خجالت می‌کشم.
–
