به گزارش عرصه، بعد از بازی های فوتسال بانوان ایران و روسیه که بدون حضور تماشاگران و خبرنگاران برگزار شد این بار گام مثبتی برداشته شد و فضایِ سالنِ دیدار ایران و ایتالیا مملو از تماشاگر بود. ملی پوشان در بین تشویق های پرشور تماشاگران مقابل ایتالیا صف آرایی کردند فرصتی که برای نخستین بار بانوان ملی‌پوش آن را تجربه می کردند و در مقابل ۸۰۰ نفر، بازی های زیبای خود را ارائه کردند. این اتفاق گام مثبتی در ورزش بانوان است که امیدواریم در آینده شاهد حضور بیشتر تماشاگران در سالن ها باشیم اما این موضوع نیازمند حمایت بیشتر مدیران ورزشی است چرا که هنوز شاهد محدودیت هایی هستیم که ریشه های قانونی ندارند.
حضور ۸۰۰ تماشاگر زن در سالن ورزشی بانوان اتفاق خوشایندی بود اما در کنار این اتفاق خوب نقدهایی وارد بود که مطرح کردن آنها باعث می شود اتفاق های بهتر در روزهای آینده برای ورزش بانوان رخ دهد.
مسابقه فوتسال بانوان ایران و ایتالیا در حالی برگزار شد که فیلمبرداری و عکس و برداری از بازی به دلیل بی حجاب بودن بازیکنان ایتالیا ممنوع بود و این ممنوعیت در حالی اعمال شد که مسابقات قهرمانی آسیا کبدی به میزبانی گرگان برگزار شد و هیچ ممنوعیت تصویربرداری وجود نداشت. این تناقض سوال‌هایی را مطرح می کند که ممنوعیت‌های اعمال شده برای فوتسال بانوان ریشه از کجا دارد؟ آیا حساسیت ها از سمت فدراسیون فوتبال است؟ و اگر از سمت وزارت ورزش است پس چگونه این حساسیت ها در رشته ورزشی دیگر اعمال نشدکما اینکه تصویربرداری و عکسبرداری در مسابقات کبدی مشکل آفرین نشد و به توسعه و ترویج بیشتر این رشته کمک می کند.
اما مسئولان ورزشی کشور علی رغم شعار های متعددی که در جهت حمایت از ورزش بانوان می دهند مانع از تبلیغات رسانه ای و حتی عکسبرداری از دیدار دو تیم فوتسال بانوان ایران و ایتالیا شدند و تا روز قبل از بازی مشخص نبود که تماشاگران زن و خبرنگاران می‌توانند این بازی را ببینند یا خیر. عجیب و قابل تامل است که مسابقه ای در سطح ورزش بانوان در حال برگزاری است اما برای ورود بانوان تماشاگر و خبرنگار نیز محدودیت های خاص اعمال شده بود. ورود عکاسان هم اکیدا ممنوع اعلام شد و تماشاگران پس از بازررسی بدنی وارد سالن شدند و عجیب تر آنکه در ابتدا مانع از ورود خبرنگاران با گوشی های همراه خود شدند که منجر به اعتراض خبرنگاران شد اما در نهایت با وساطت معاونت ورزش بانوان وزارت ورزش مشکل برطرف شد و خبرنگاران با گوشی وارد شدند. هر چند اجازه تصویربرداری و عکسبرداری نداشتند.
معصومه ابتکار، معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده نیز از دیگر میهمانان حاضر در سالن بود و در حالیکه فیلم برداری از بازی برای سایرین ممنوع بود، دقایقی از بازی به صورت مستقیم از توییتر او منتشر شد که البته نه فاجعه‌ای رخ داد و نه ارزشها زیر سوال رفت. در واقع این موضوع نشان داد برخی سخت‌گیری‌ها بی دلیل است و تنها به محدود کردن ورزش بانوان و عدم توسعه آن می‌انجامد.
نکته دیگر که در مورد توسعه و تبلیغ ورزش بانوان خصوصا فوتبال و فوتسال وجود دارد این است که بانوان ورزشکار چه در مسابقات لیگ و چه در رویدادهای بین المللی با حجاب کامل اسلامی به میدان می روند اما با این حال هیچ گاه، رسانه یِ ملی ساعتی به پخش بازی های بانوان اختصاص نمی دهد تا ورزشکاران بانو بیشتر دیده شوند.
این در حالی است که وزیر ورزش دائما شعار حمایت از ورزش بانوان را سر می دهد در حالیکه چنین محدودیت های سختی برای برگزاری یک رویداد ورزشی بانوان اعمال می‌شود.
پروانه سلحشوری نماینده مجلس تهران، کسی که در دیدار تیم ملی فوتبال مردان ایران مقابل سوریه در راه صعود به جام جهانی در اعتراض به عدم ورود زنان به استادیوم آزادی نرفت ، در بازی نخست تیم ملی فوتسال بانوان مقابل ایتالیا در سالن حضور داشت و پس از پایان بازی متنی را در کانال تلگرامی خود منتشر و با اشاره بر اینکه نشان دادن ورزش بانوان نباید تابو باشد، بیان کرد: “تیم فوتسال بانوان ما در اوج اقتدار سه بر یک ایتالیا را شکست داد. از این برد بسیار خوشحال شدم ولی متاسفانه از این ناراحت شدم که کوچکترین اطلاع رسانی در این زمینه انجام نشد. اگر یکی از تیمهای مردان مسابقه داشت، آیا فدراسیون فوتبال، یا صدا و سیما و یا سایتها و کانالهای خبری به این شکل اطلاع رسانی می کردند؟ براستی که این تبعیض تاسف بار و غم انگیز است. چه اشکالی دارد که شهرداری تهران با بنر بزرگ عکس پیروزی دختران فوتسالیست یا هر رشته ورزشی دیگری را در بیلبوردهای شهر نشان دهد؟ چه ایرادی دارد همانطور که گریه را نشان میدهیم، شادی را هم نشان دهیم؟ جامعه ایران تشنه شادابی و نشاط است.”
شهرزاد مظفر، سرمربی تیم ملی فوتال بانوان نیز در رسانه ها بیان کرد: سلحشوری متنی را منتشر کرد، که درد دل خانم های ورزشکار بود. نمی دانید چقدر برای یک قهرمان سخت است که همه عمرش را برای کاری صرف کند اما آن کار دیده نشود از نظر ما ورزش و محیط رقابت بی معنی و بی مفهوم است. اگر برابر ایتالیا در سالن خالی بازی می کردیم چه شور و هیجانی داشت؟ برای صندلی خالی بازی می کردیم چه شور و هیجانی داشت؟باور کنید بعد از سال ها خستگی از تن مان بیرون رفت. گویی بعد از سال ها اتفاقی که منتظرش بودیم، رخ داد.
الهه منصوریان قهرمان ووشوی جهان نیز در گفت‌وگو با عرصه، درباره حضور خود در سالن، گفت: اصرار ما بر این است که تا درب ورزشگاه‌ها به روی بانوان باز شود و ما باید ابتدا با حضور در سالن‌های ورزشی برای حمایت از تیم ملی بانوان این کار را آغاز کنیم. تیم ملی فوتسال بانوان ما دست کمی از تیم ملی فوتسال مردان ندارد. فرشته کریمی جزو کسانی است که من همیشه دوست دارم او را از نزدیک ببینم و امروز این فرصت برایمان پیش آمده است تا در سالن حضور داشته باشم و از نزدیک بازی‌های او را تماشا کنم. حضور بانوان تماشاگر در سالن باعث می‌شود که ورزش بانوان رونق بیشتری بگیرد و ای کاش این بازی پخش زنده بود. چرا تبلیغات تلویزیونی باید برای مردان وجود داشته باشد اما هیچ تبلیغی برای ورزش زنان نمی‌شود. اگر برای بازی امروز تبلیغات رسانه‌ای فراوانی می‌شد استادیوم آزادی نیز مملو از جمعیت می‌شد.
ورزش بانوان تشنه تبلیغات رسانه‌ای است و تا زمانیکه با چنین محدودیتهایی از سوی مسئولان ورزشی مواجه هستیم سر دادن شعارهای حمایتی کم فایده است.
–
